لیکن تو همان هستی و سالهای تو تمام نخواهند شد ” مزمور ۱۰۲: ۲۷، آمین
ما انسانها همیشه حسی بعنوان «مالکیت »داریم ما دوست داریم هر آنچه داریم را تصاحب کنیم مهر و سند مالکیت بر آن بزنیم اما خداوند به یاد ما میاورد که ما هیچ چیزی نداریم که از او نگرفته باشیم (اول قرنتیان ۴: ۷)
در انجیل متی باب ۲۵ در مثل قنطارها نیز می بینیم که او مالک و صاحب قنطارهاست هر استعداد، عطا، هوش، زیبایی ، سلامتی ، برکت، ثروت ، سلامتی،خانواده و از جانب او می آید هر بخشش عالی از بالاست از پدر نورها( یعقوب ۱: ۱۷) هرچیزی از این دنیا «امانتی »در دست ماست ما از رحم مادر آمدیم و برمی گردیم دانستن این حقیقت که ما «مالک »چیزی نیستیم بلکه تنها« امانتدار» نعمتها و برکات خدا هستیم ، ما را آزاد می کند
منبع
درباره این سایت